«Είναι
παγκόσμιο το φαινόμενο. Όπου απουσιάζει η οργανωμένη κοινωνία πολιτών
κυριαρχεί ο λαϊκισμός ο κρατισμός η διόγκωση των κοινωνικών ανισοτήτων η
καταπάτηση της κοινωνικής δικαιοσύνης η αναξιοκρατία και η διαφθορά»
Η
άρνηση της πραγματικότητας, η λαϊκίστικη ρητορική, οι αντιμνημονιακές
ανοησίες, την ώρα που η χώρα χρειαζόταν επειγόντως βοήθεια από την
Ευρώπη και επείγουσες μεταρρυθμίσεις, οδήγησαν
πέντε χρόνια και πλέον σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις που
έφεραν αντί τη λύτρωση την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης. Με πρόσημο επίσης το λαϊκισμό, οι υποκρισίες και τα προσωπικά πολιτικά παιχνίδια έφεραν τη χώρα πολλές φορές στο χείλος του γκρεμού.
Χρειάστηκε, ο εικονικός πνιγμός όπως έγραψε ο Guardian μετά το δημοψήφισμα με το δίλλημα «Είτε
θα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, είτε θα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη
και θα δει τις τράπεζες να καταρρέουν», και τον επόμενο μήνα να μη
πληρώσει κανονικά μισθούς και συντάξεις, για να αντιληφθεί η Ελληνική πλευρά την θέση της και ότι λεφτά, χωρίς όρους, συμφωνία και μνημόνιο δεν μπορούν να δοθούν .